Miłość jest jak bańka mydlana, gdy pęknie drugi raz taka sama już nie powstanie – lecz nowa może być jeszcze piękniejsza.

Z miłością jest jak z paczką zapałek, zbyt duży płomień szybciej ją wypali.

To cała ludzka natura, gdy mamy „coś” na własność przestajemy się starać, dopiero gdy „to” tracimy dostrzegamy…

Trzeba być choć odrobinę podobnym by się rozumieć, ale jednocześnie choć trochę różnym by się przyciągać, fascynować i wzajemnie zaskakiwać.

Miłość przed ślubem to mimo wkroczenia w XXI wiek nadal „zakazany owoc”, lecz wiadomo że to co zakazane od wieków smakuje najlepiej.

Z czekaniem na miłość jest jak z czekaniem na tramwaj, gdy przyjedzie okazuje się, że to nie ten i że pomyliliśmy przystanki.

Nikt z nas nie jest gotowy na miłość, dlaczego? Zawsze przychodzi albo za wcześnie albo za późno, nigdy gdy jej potrzebujesz.

Odrodzenie się po stracie ukochanej osoby można porównać tylko z własnym zmartwychwstaniem…

Wolność jest jak powietrze bez którego umieramy – bez wolności także „coś” w nas umiera.

Miłość to największa niewola jaka może dotknąć człowieka.

Często bycie z kimś jest najlepszym przykładem ograniczania własnej swobody i wolności, ograniczaniem swojego wyboru.

Straszne jest to gdy jesteśmy przekonani o swej niezależności, nie zdając sobie nawet sprawy z tego jak bardzo przywiązała nas do siebie druga osoba i w pewien sposób uzależniła.

Być człowiekiem to potrafić zrozumieć drugiego…….

Próbujemy zapomnieć by przestało boleć choć i tak pamiętamy by bolało.

Zmierzanie do wyznaczonego celu nie zawsze odbywa się po lini prostej, nieraz musimy zbłądzić by odnaleźć właściwą drogę.

Realizując swoje marzenia zapominamy o tym co nas boli…

Marzenia są czymś nie materialnym, dlatego są tylko nasze i nikt nam nie może ich skraść.

To właśnie marzenia popychają nas do wielkich czynów.

Jedyne czego nie mogą nam zabronić to marzyć. Marzenia to jedyna „rzecz” której nie mogą nam zabrać.

Miłość to cierpienie, ból, strach, lęk – a jednak tak niesamowite, niezwykłe i pożądane doznanie.

Miłość to droga która nie zawsze prowadzi z górki nie zawsze jest kręta i trudna – lecz zawsze ma dwie ścieżki jedną do piekła drugą do raju.

Aby odnaleźć sens życia wystarczy tylko otworzyć właściwe „drzwi”.

Zapominają tylko Ci którzy w nic nie wierzą.

Nie warto się zmieniać dla nikogo.

Życie jest takie proste a my sami sobie je komplikujemy.

Gdyby podjęcie słusznej decyzji było takie proste nigdy nie popełnialibyśmy błędów.

Walka z własnym sercem jest najtrudniejszą z walk jakie toczymy.

Tylko Ci którzy nie wierzą nie wątpią.

Nie użalajmy się nad sobą, słońce codziennie musi oglądać nasz smutny świat.

Nie pozbywajcie się nadziei bo tylko dla niej warto żyć.

Całe nasze życie jest nadzieją…

Miłość to droga która wiedzie do nikąd…

Miłość to cierpienie któremu nie potrafimy zaradzić.

Żadne słowa nie wyrażą naszych najszczerszych uczuć.

Nie ufajcie swemu sercu, wierzcie tylko rozumowi, serce to wielki kłamca i zdrajca.

Ludzie chcą rozumieć tylko siebie.

Nie można się dzielić bólem.

Ludzie zawsze upraszczają sobie życie.

Na miłość nigdy nie jest zbyt późno może być jedynie zbyt wcześnie.

Jeśli nawet wygrasz z myślami nie pokonasz serca.

Choćby Ci tłumaczyli że zapomnisz Ty i tak zawsze będziesz pamiętać, nie da się zapomnieć bólu.

Nie ryzykując nie dowiemy się ile możemy zyskać a ile stracić.

Ufaj ludziom choć nie są tego warci, to trudne ale być może tak jak los na loterii jeden na milion będzie szczęśliwy.

Georges Duhamel

Nie ma takiego wielkiego czynu który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia.

Paulo Coelho

Miłość jest jak narkotyk. Na początku odczuwasz euforię, poddajesz się całkowicie nowemu uczuciu. A następnego dnia chcesz więcej. I choć jeszcze nie wpadłeś w nałóg, to jednak poczułeś już jej smak i wierzysz, że będziesz mógł nad nią panować. Myślisz o ukochanej osobie przez dwie minuty, a zapominasz o niej na trzy godziny. Ale z wolna przyzwyczajasz się do niej stajesz się całkowicie zależny. Wtedy myślisz o niej przez trzy godziny, a zapominasz na dwie minuty. Gdy nie ma jej w pobliżu – czujesz to samo co narkomani, kiedy nie mogą zdobyć narkotyku. Oni kradną i poniżają się, by za wszelką cenę dostać czego tak bardzo im brak. A ty jesteś gotów na wszystko, by zdobyć miłość.

Tomasz Merton

Życie duchowe nie jest niczym innym, jak właśnie miłością. Kochać wcale nie znaczy czynić dobro, wspomagać czy też chronić kogoś, bowiem w ten sposób traktujemy bliźniego jak zwykły przedmiot, zaś siebie samych postrzegamy jako istoty mądre i szlachetne. A to nie ma nic wspólnego z miłością. Kochać – znaczy połączyć się z drugim człowiekiem i dostrzec w nim iskrę Boga.